Chunnaic sinn mu thràth gu bheil e cudromach gun cleachd thu diofar structaran-cànain nuair a bhios tu a’ sgrìobhadh aistean pearsanta, no aistean sam bith! Tagh an seantans aig a bheil an aon chiall ris an fheadhainn a leanas:
Tha mi dèigheil air coiseachd-monaidh.
’S caomh leam coiseachd-monaidh.
Cha toigh leam coiseachd-monaidh.
Tha coiseachd-monaidh ceart gu leòr.
Mar as trice, bidh mi a’ dol dhan leabaidh aig deich uairean.
Feumaidh mi a dhol dhan leabaidh aig deich uairean.
’S àbhaist dhomh a dhol dhan leabaidh aig deich uairean.
Bu chòir dhomh a dhol dhan leabaidh aig deich uairean.
A bheil e a’ còrdadh riut hocaidh a chluich?
An àbhaist dhut hocaidh a chluich?
An urrainn dhut hocaidh a chluich?
An toigh leat a bhith a’ cluich hocaidh?
Cha robh dùil agam idir ri mar a thachair.
Bha mi a’ smaoineachadh gun tachradh sin.
’S iongantach leam mar a thachair.
Bha mi an dòchas nach tachradh sin.
Bha aige ri dhol a Ghlaschu.
Dh’fheumadh e a dhol a Ghlaschu.
Chaidh e a Ghlaschu.
Dh’fhaodadh e a dhol a Ghlaschu.
Bha mi a’ ruighinn a’ bhaile aig deich uairean.
Chunnaic mi am baile aig deich uairean.
Ràinig mi am baile aig deich uairean.
Ruigidh mi am baile aig deich uairean.
Bidh mi a’ faighinn càr ùr an ath sheachdain.
Gheibh mi càr ùr an ath sheachdain.
Ceannaichidh mi càr ùr an ath sheachdain.
Reicidh mi càr ùr an ath sheachdain.
Bhiodh i ag ràdh sin.
Dheigheadh i an sin.
Dhèanadh i sin.
Chanadh i sin.
Bha iad a’ seinn aig a’ chèilidh.
Sheinneadh iad aig a’ chèilidh.
Cha do sheinn iad aig a’ chèilidh.
Sheinn iad aig a’ chèilidh.
Bidh mi a’ dèanamh sin a-màireach.
Nì mi sin a-màireach.
Chì mi sin a-màireach.
Dhèanainn sin a-màireach.